ادامه خاطره سقط

سوار ماشین که شدم هم از دل دردم هم از شدت خونریزیم خیلی کم شد رسیدیم بیمارستان و رفتم اورژانس مامایی. شرح وقایع دادم و بهم گفتن روتخت دراز بکش توسط ماما معاینه شدم که گفت داره دفع میشه که خودش هم کمک به دفع کرد چنان دردی گرفتم که با تمام وجود جیغ میکشیدم و گریه میکردم و پاهام از شدت درد میلرزید. صدام به قدری بلند بود که حامد و خواهر و مادرش بیرون از اورژانش صدامو میشنیدن. شدت درد و ناله من اجازه نداد ماما کارش رو کامل انجام بده و بهم گفت اگه چیزی مونده باشه باید کورتاژ بشی. بستریم کردن و بهم سرم وصل کردن ساعت حدود 9 بود که دیگه هیچ دردی نداشتم و راحت شدم.  چون نیاز به همراه نداشتم حامد و خواهر و مادرش به اصرار من رفتن خونه. قرار شد فردا بفرستنم سونوگرافی که اگه چیزی مونده باشه برم برای کورتاژ. ساعت 12 بود که به مامانم زنگ زدم و بهش گفتم صداش که خیلی غمگین بود خیلی ناراحت و نگران شد با حالی که پیدا کرد مطمئن شدم ازینکه صبح خبرش نکردم بهترین کار ممکن بوده.